برای بحث منطقی نه البته جدل نیاز به یک منطق ثابت وجود دارد حداقل این نیاز هست که دو طرف بر روی حرف هایشان پایبند باشند به شدت بی نتیجه خسته کننده و عذاب آور است که با کسی بحث کنی که هر لحظه از حرف قبلی خود باز می گردد

برای مثال ادعای قانون مداری می کند و علنا قانون گریزی می کند و حتی برای کسی که با افتخار قانون را زیر پا گذاشته سینه چاک می کند

از یک طرف شعار مرگ بر ا ص ل و ل ای ت ف ق ی ه می دهد و از طرف دیگر برای رهبر نامه می نویسد و فریاد می زند که چرا احمدی نژاد به سخنان رهبری عمل نمی کند

از نبود آزادی می نالد شعار زنده باد مخالف من سر می دهد ولی خود تاب کمترین انتقاد را ندارد

دم از حماسه ملی و حضور گسترده ی مردم در انتخابات می زند و بعد می گوید این حماسه وقتی شکل می گیرد که فلان فرد باشد انگار درکش از مفهوم ملی یک فرد است نه همه ی افراد یک کشور

از تخریب دلسوزان انقلاب می نالد فریاد سر می دهد که غیبت نکنید و تهمت نزنید اما در دوره ای خودش بیش از همه دوستداران آن روزهای آن انقلاب تحریب شدند چرا چون این به نفعشان بود

عجیب است کار کردن و حرف زدن با کسی که هیچ منطقی ندارد

گاه با خود می اندیشم چه شد که کلام امام حسین در روز عاشورا در آن لشکر چند هزار نفری جز بر روی عده ای محدود اثر نکرد وقتی دم مسیحایی امام نتوانست زنده اشان کند خودشان فرمودند که شکمهایتان از مال حرام پر شده است

من می کوشم حق گرا باشم نه فرد گرا وقتی طرفدار فردی مجبور می شوی هر روز یک حرف بزنی هر روز بهگونه ای عمل کنی که مطابق منافع خود و حزبت باشد ولی وقتی طرفدار حق شدی آنگاه که ولایت فقیه را حق یافتی آنوقت حق می شود ملاک تو برای تشخیص حقیقت افراد آنوقت حتی اگر هم حزبیت یا بهتر بگویم حتی خود رئیس جمهور مثلا محبوبت برخلاف حق عمل کرد می توانی فریاد بزنی و یا دور او خط قرمز بکشی.....

هرکه با حق است رستگار می شود

با حق و یا حق