شاید حداقل فایده ی شرکت در راهپیمایی روز قدس فریاد زدن بغض های فروخفته باشد

وقتی سر سفره نشسته ای یا در جمع گرم خانواده و تلویزیون صحنه ای از فلسطین از کودکان بی دفاع و رنجور نشان می دهد وتو نمی دانی باید چه بکنی گاهی برایت عادی می شود گاه زود شبکه را عوض می کنی گاه اشکی میریزی گاه دعایی میخوانی  ولی در هر حال بغضی همراهت می شود 

فردا روز فریاد زدن بغض های فروخفته است بغض هایی که در لا به لای روزمرگی ها و در لابه لای مشکلات  زندگی (اگر البته اهل کتمان آن نباشید) انباشته می شوند بغضهایی که گاهی گوشی یا شانه ای برای آوار شدن نمی یابند 

برادروخواهرخوبم وعده ی دیدار ما فردا 

فردا برای جراحی یک غده ی سرطانی می رویم. سلاح جراحی (فریاد های کوبندهتان )را بیاورید تا بشریت را انسانیت را دوباره رهایی بخشیم .